พิพิธภัณฑ์สยาม

Posted by: Khun T on: พฤษภาคม 25, 2008

• In: Uncategorized
• 39 Comments

เพิ่งมีโอกาสไปพิพิธภัณฑ์สยาม เป็นพิพิธภัณฑ์แห่งใหม่ที่เพิ่งเปิดไม่นาน ตั้งอยู่ที่กระทรวงพาณิชย์เดิม ละแวกโรงเรียนราชินี ปากคลองตลาด สิ่งแรกเลยพิพิธภัณฑ์แห่งนี้จะไม่เหมือนภาพที่อยู่ในหัวเรา เป็นพิพิธภัณฑ์ที่จัดวางนำเสนองานแบบทันสมัย เนื้อหาโดยรวมพูดถึงประวัติแห่งสุวรรณภูมิเป็นศูนย์กลาง และมีชนชาติ อารยธรรมต่างๆเข้ามาเกี่ยวข้อง เป็นเนื้อหาประวัติศาสตร์ที่มีข้อแตกต่างในตำราเรียนชั้นประถมมัธยมในรุ่นผม ไม่แน่ใจว่าหนังสือเรียนในช่วงหลังหรือปัจจุบันว่าไว้อย่างไร แต่ก็เป็นประวัติศาสตร์ที่อิงจากการศึกษาเพิ่มเติม เป็นเนื้อหาที่เคยรับฟังรับทราบมาแต่ครั้งก่อนที่ใครหลายคนอาจเคยได้ยินหนังสือที่ว่า คนไทยไม่ได้มาจากไหน อืมม์ ไม่แน่ใจว่าจำชื่อผิดหรือเปล่า และมีการพูดถึงผี พราหมณ์ พุทธ ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับการที่เราเป็นเราในปัจจุบัน

โดยรวมผมใช้เวลาประมาณสองชั่วโมงในการดูแบบไม่ละเอียดมากนัก ถ้าหากดูกันอย่างเป็นจริงเป็นจังคงต้องใช้เวลาทั้งวัน สิ่งที่เด่นมากๆคือการนำเทคโนโลยี่มาใช้ในการนำเสนอ และมีการโต้ตอบ ซึ่งเป็นสิ่งละอันพันละน้อยที่มีอยู่เกือบทุกจุดในการแสดง น่าจะเป็นการส่งเสริมการเรียนรู้โดยให้คนดูค้นหาด้วย ดีมากๆ

มีหลายอย่างที่ประทับใจ ซึ่งคงปล่อยให้คนไปดูค้นหากันต่อเอง แต่ที่จะนำมาพูดคือในห้องสมัยอยุธยา ส่วนของวรรณกรรม มีโคลงกลอนหรือบทประพันธ์ทำนองนี้อยู่ฉบับหนึ่ง ที่ประทับใจคือบทแปลเป็นคำกลอนภาษาอังกฤษ ซึ่งเป็นการแปลผบบได้ความหมายและมีความสวยงามในการใช้คำที่มีการสัมผัสคล้ายกับโคลงกลอนแบบไทยๆ หรือการเขียนบทโคลงกลอนแบบฝรั่งเป็นไปในลักษณะใกล้เคียงกับไทยก็ไม่รู้ บทโคลงกลอนฉบับยี้เป็นเรื่องที่ถ้าเอ่ยชื่อไปก็ต้องร้องอ๋อ แต่ผมดันจำไม่ได้ว่าชื่อว่าอะไร เนื้อหาที่พอจำได้เป็นเลาๆก็คือ อยุธยาช่างสวยงามดั่งเมืองสวรรค์ อะไรทำนองนี้ คำจริงๆที่ใช้ก็ดันจำไม่ได้จำได้แต่เนื้อความหมาย อืมม์ สงสัยต้องไปหาพวกแป๊ะก๊วยมากินบำรุงความจำ อย่างไรก็ตามตั้งใจจะกลับไปอีกหนเพื่อเก็บรายละเอียดอีกครั้ง

หลังจากเดินพิพิธภัณฑ์สยามแล้วก็ลัดเลาะออกด้านหลังเดินผ่านโรงเรียนราชินี เข้าสู่ปากคลองตลาด ถ้าหากไม่นับร้านค้าสะดวกซื้อที่โผล่ขึ้นมาเป็นจุดๆแล้ว ปากคลองตลาดวันนี้ไม่ได้ต่างไปจากหลายสิบปีก่อน ผ่านปากคลองตลาดเลี้ยวซ้ายเดินตามความยาวของตึกเหลืองยาว เพื่อเข้าสู่โรงเรียนสวนกุหลาบ เป็นงานสังสรรค์บรรดาชาวสวนโดมกัน ได้เจอะเจอรุ่นพี่รุ่นน้องมากมาย และมีอาจารย์มาร่วมงานอีกสามสี่ท่าน เป็นความสุขอย่างหนึ่งที่ได้เจอะเจอและพูดคุยกัน ในปีหนึ่งจะได้เจอกับหลายคนก็ในงานนี้เท่านั้น

และในงานนั้นนี่เองที่สลายความจำต่างๆในการเดินพิพิธภัณฑ์สยามออกไป เลยเหลือแค่สิ่งเล็กๆน้อยๆมาเล่าสู่กันฟังเพียงเพื่อบอกว่า แนะนำให้ไปดูพิพิธภัณฑ์สยามครับ